Het FilmFestival, een LiNK diamantje

Studenten die in een live evenement hun eigen films laten zien. Dat is het LiNK FilmFestival. Gisteren was de Tweede editie. Deze keer niet in real life vanuit de prachtige Concordia zaal, maar gewoon in je eigen knusse woonkamer.

Bij het produceren van de films gaven de studenten hun creativiteit de vrije loop. Van ingewikkelde Inception-achtige concepten tot psychologische thrillers, die door de traagheid je achterdocht de pan uit deden reizen. Veel thema’s kwamen langs. Ook het Filmhuis genre*was de makers niet vreemd. Doorgaans een favoriet thema van een wat oudere doelgroep, maar de Filmproducenten bleken gisteren flexibeler dan een Barbapapa.
Dat bleek al helemaal in hoe ze omgingen met dat hinderlijke corona. Planningen die in de war raakten, filmlocaties die niet meer beschikbaar waren.

Toch wisten deze makers mooie films te creëren. Met Oscar-waardig acteerwerk dat de verhalen van het scherm deed afspatten. Er kwam zelfs een bekende musicalnaam voorbij.
Voor een audiovisuele vereniging als LiNK, voelt het FilmFestival als een soort kunstwerk.

Een mozaïek aan verscheidenheid waar elke student zijn of haar specialiteit als een steentje in plaatst. Je waant je bijna in een mooi museum waar de eeuwenoude kunst je ziel streelt. Een zachte streling, alsof je op een late zomerdag langs een riviertje met hoog gras loopt, je hand even laat zakken, je ogen sluit, en de zachte bries je haren kust. Je hoort het water in het beekje zachtjes de stenen teisteren. Alsof het water even de steen wil laten weten dat hij er nog is, terwijl die zoekt naar de doorgang van de minste weerstand.
Nou, zoiets doet het FilmFestival met mij. En hopelijk ook met jou.

De kijkersaantallen overtroffen de verwachtingen van de makers. En dat is leuk, want er is veel moeite in gestoken. Van techniek van de regiekamer, tot het schrijven van teksten en de decoropbouw. Op deze manier heeft LiNK zichzelf toch wederom relevant gemaakt. Dus, zo blijkt maar weer: ben je geen lid van LiNK en studeer je wel CB. Dan zie ik dat als een fiets zonder stuur, een auto zonder benzine of als een vliegtuig zonder vleugels.

Via deze weg wil ik Concordia nog bedanken. Zonder hun was de opzet van het FilmFestival niet gelukt. En ik wens dat zij weer snel opengaan, want dat verdienen ze.
Ook een bedankt aan alle makers, zonder hun waren er geen films geweest. En tot slot een bedankje als je gekeken hebt! Het is het samenspel tussen kijker en maker wat een evenement geslaagd maakt.

Mocht je gisteren het FilmFestival niet gezien hebben, dan kan dat hier:

* Filmhuisfilms zijn kleinere films met een vaak hoog artistiek karakter voor een selectief publiek.